Nienaturalna to była leworęczność w średniowieczu.

Kim jesteśmy my, a kim są ci ludzie, za których uważają nas nasi rodzice? Co potrafią zrobić matki, byle by tylko nie przyjąć do wiadomości, że ich dzieci nie są nimi samymi i mogą mieć kompletnie różne pragnienia? Dlaczego tak trudne jest dla nich pogodzenie się z rzeczywistością?

Niekiedy nie mamy wpływu na nasze losy. Błądzimy po omacku w świecie, który ktoś – często kompletnie obcy – stworzył dla nas z myślą o sobie samym, dla własnej uciechy. To przypomina ogromny labirynt, w którym się zgubiłeś i nie możesz znaleźć drogi powrotnej. Nikt ci nie towarzyszy, żaden znak nie wskaże odpowiedniej drogi. Skazany na siebie samego usiłujesz dojść do ładu z wszystkimi ślepymi uliczkami, na które natrafiasz. A jest ich coraz więcej.

Caroline Rockwood z pewnością zbłądziła kiedyś w podobnym labiryncie - z pewnością też wyśliznęła się już z jego zwodniczych objęć. Stało się to dokładnie tego dnia, którego stanęła na głównym dworcu kolejowym w San Diego, z jedną tylko walizką, za to wypełnioną po brzegi marzeniami i nadziejami. Wreszcie mogła odetchnąć pełną piersią, posmakować wolności i swobody, bo oto uwolniła się od największego tyrana, największego ciężaru, jaki może nieść każdy człowiek - od uciążliwej, przerysowanej miłości własnej rodziny.

Niegdyś w obawie przed odrzuceniem wyrzekła się siebie, swojej natury, uciszyła ją na kilka lat, żeby móc pławić się przez ten czas w jakże wątpliwej miłości. I choć nienawidziła za to siebie, nienawidziła swoich bliskich, nienawidziła tego, kto stworzył ją taką, jaka była - trwała w obłudzie. Może wierzyła, jak wielu przed nią, że i to długo powtarzane kłamstwo w pewnym momencie stanie się rzeczywistością.

W końcu jednak musiała pogodzić się z tą prawdą, przyswoić ją, jak przyswoiła wiele innych. Ma okropne imię, nazywa się Caroline Rockwood. Przyszła na świat 26 lutego 1990 roku w Coronado wraz ze swoim bliźniaczym rodzeństwem, jak na jej oko o wiele bardziej od niej lubianą siostrą Madeleine i bratem Lucasem. Jej największą pasją, wymarzonym zawodem, jest pisanie, czyli coś, z czego wyżyć się nie da. Nie dostała się na te studia, na które chciała. Zamiast językoznawstwa, ukończyła dziennikarstwo. Jest lesbijką. A przynajmniej o wiele bardziej niż mężczyźni, pociągają ją kobiety.

Przykro mi, mamuś, z mojej strony wnucząt mieć nie będziesz.

Doskonale wie, kim jest, a kim być chce. Lesbijka z zapędami heteroseksualnymi. Faceci, z którymi od czasu do czasu jednak jest widywana, to dla niej jedynie marionetki, obsługiwane za pomocą jej nieodłącznego uroku osobistego. A ma go w sobie cholernie dużo. Jest nieco jak kameleon – umie się dostosować i odnaleźć w każdej sytuacji, dlatego przetrwała wszystko, co los jej zgotował. Nie mówi za wiele o sobie, a jeśli ją o coś zapytasz, to natrafisz na gruby mur. Świat widzi dokładnie takim, jakim jest, stwierdzając, że w jej świecie nie ma miejsca ani na różowe, ani na czarne barwy. Jest egoistką, bo tak ją wychowano, jednak nie ma w sobie tego przekonania, że wszystko kręci się wokół niej. Ona jedynie dba o swój interes. Bardzo stała w uczuciach, jeśli nienawidzi, to całą sobą, jeśli kocha – z całego serca. Jednak… Przygoda na jedną noc? A gdzie jest najbliższy hotel?

W SKRÓCIE:

Caroline "Charlie, Rocky" Rockwood

urodzona 26 lutego 1990 roku

początkująca pisarka, oficjalnie dziennikarka

piątka w skali Kinseya

utrzymuje się z okazjonalnego muzykowania

Witaj, ludu! Administratorka ochrzciła właśnie tego bloga, dodając na nim pierwszą kartę. Mam nadzieję, że Was ona nie zniechęci. Bo za dobra nie jest, wiem. Ale pisałam ją dawno temu. A na nową, póki co, pomysłu nie mam. Miłej zabawy!